Omdat de kamers vanaf 1500 uur beschikbaar waren, spraken we af in lunchroom Markt 66 in Reusel centrum op de markt. Als het weer het zou toelaten konden we daar onze eerste wandeling maken. Na een zeer moeizame rit waren we allemaal veilig aangekomen in een witte wereld. De lunch smaakte goed, maar aan een eerste wandeling durfden we ons niet te wagen. Glibberend dus naar de auto’s en tussen de sneeuwhoopjes parkeerden we bij het hotel. Nergens gestrooid, dus goed uitkijken. Na het inchecken en de koffers op de kamers gebracht te hebben, verzamelden we in de lobby. Hier hebben we alvast een deel van de bonnen voor het bittergarnituur ingeleverd, want onze groep kon pas om half zeven aan tafel. Het eten was goed, alleen duurde het wel erg lang voor het geserveerd werd.

Zaterdag na het ontbijt moesten we (de chauffeurs) de auto’s ijsvrij maken, waarna we de grens naar België overgingen naar het stadje Arendonk. Het opgegeven parkeerterrein was niet zo makkelijk te vinden zodat we niet allemaal bij elkaar stonden. Gelukkig dat er telefoons zijn uitgevonden en werd de groep weer compleet. Terug naar het eerste knooppuntpaaltje voor de start van 6 of 10 kilometer. Hier begon het al goed: een heel smal paadje helemaal bedekt met ijs. Na nog geen kilometer besloten we dit pad niet verder af te lopen maar een beter pad te zoeken. Dit bleek niet beter en besloten we om via de kortste weg terug te lopen/glibberen naar het parkeerterrein waar we een zwembad met horeca hadden gezien. Hier gingen we aan de koffie. Terug in het hotel overlegden we waar we s ‘avonds zouden gaan eten. Het leek ons veiliger om in donker maar niet naar een restaurant te rijden en reserveerden het diner in het hotel. Maar eerst wilden enkelen van ons toch nog maar even proberen om in de omgeving een wandeling te maken. Na eerst een kopje soep de wandelschoenen weer aangetrokken. Tegenover het hotel begon een uitgezette wandeling waar we langs het pannenkoekrestaurant kwamen. Binnen wilden we reserveren voor zondag maar dat bleek niet mogelijk, helemaal volgeboekt. Wel kregen we een adres van de concurrent, die we na de wandeling even hebben gebeld, met succes! Toch nog een redelijk veilig stukje gewandeld. Terug in het hotel de laatste bonnen van het bittergarnituur ingeleverd en konden we om half zes aan tafel. Daar hoorden we dat door ziekte van het keukenpersoneel er geïmproviseerd moest worden. De bediening die er nog was liep zich uit de naad en bleef vriendelijk. Cobie heeft nog haar hulp aangeboden, maar uiteindelijk kregen we allemaal tegelijk ons eten.

Zondag na het uitgebreide ontbijtbuffet stapten we om elf uur in de auto’s om naar Diessen/Baarsschot te rijden. Bij het familie restaurant de Brouwerij parkeerden we de auto’s en begonnen aan onze laatste wandeling. Voorzichtig schuifelend naar het eerste knooppuntpaaltje, dat Wim en ik al ontdekt hadden. Dit was na 500 meter. Het eerste stuk van de wandeling was ongeveer 500 meter redelijk begaanbaar, maar toen we linksaf moesten slaan begon het hele pad er als een ijsvlakte uit te zien. De verstandigsten van ons keerden direct terug naar het pannenkoekenhuis. De anderen probeerden het nog even maar keerden tenslotte ook terug. De pannenkoeken smaakten goed en dit was het einde van ons weekend, dus terug naar Spijkenisse. Na Breda was er niets meer van de sneeuw te zien, de terugweg ging daardoor een stuk sneller.

Ria

De foto's zijn van Leo en Kees