Iets verderop lopen we langs de molen van Zuidland, de Arend geheten. Vanwege onderhoudswerken heeft de molen momenteel maar twee wieken. Hij is gebouwd in 1844. Tijdens de Open Monumentendag is een jongen geraakt door één van de draaiende wieken.
Het is koud en er waait een gure wind. Na 3 km komen we bij de Beninger Slikken en kunnen we beginnen aan de knoopwandelroute van 4,5 km. Het pad naar de uitkijktoren is afgesloten. Om de Slikken op te gaan moeten we eerst over een hek klimmen. Wel is er een hulpplank, maar onze afgekoelde benen hebben er toch moeite mee. We lopen verder over een onverhard pad vol met schapenpoep en konijnenkeutels.
Naast ons zijn uitgestrekte rietvelden. Bij een observatiepost hebben we uitzicht op de Slikken waar veel vogels aanwezig zijn. Nog wat verder moeten we met een kabelpontje een watertje oversteken. Ida is zo vriendelijk om de slinger te bedienen. Om bij het pontje te komen moeten we een steile trap met korte treden af en aan de andere kant weer op.
De modderige paden zijn vaak ongelijk met kuilen zodat je de grond steeds in de gaten moet houden. En met vieze schoenen mag je natuurlijk niet in de nieuwe auto van Ysbrand stappen. Bij het verlaten van de Slikken moet er weer over een hek worden geklommen maar je kunt het ook omzeilen via een ander pad. Daarna lopen we weer over de verharde weg naar de parkeerplaats bij de molen.
In de kantine van SPARK drinken we koffie / thee met een traktatie van Zus die bijna jarig is.
Het lijkt mij een goed idee is om deze route nogmaals te lopen in het voorjaar.

Gerard Sint

Foto's van Leo Blanker