Wandeling Krabbeplas
Rondje Krabbeplas Vlaardingen 1-6-2019
Het belooft een schitterende dag te worden, de zon is er al vroeg en we vertrekken met z’n veertienen naar het parkeerterrein aan het Surfpad in Vlaardingen, waar nog bijna geen auto’s staan. Hier gaan we onze wandeling starten
Op TV Rijnmond was de openstelling van een nieuw stukje pad dwars door de Krabbeplas. Als je zoekt op wandelpad Krabbeplas krijg je een filmpje van de openstelling. Hier alvast een stukje informatie. De rietakkers op de Krabbeplas zijn deels een compensatie voor natuur in de omgeving die is opgeofferd voor de aanleg van de Hollandtunnel, onderdeel van de Blankenburgverbinding. "Op die plek verdwijnt veel riet en dat brengen we hier terug, ook als geleiding voor de vleermuizen in dit gebied naar hun foerageerplekken", zegt Helene Moors van Rijkswaterstaat.
De drijvende constructies op het water bewegen als een vlot. Aan weerszijden van het wandelpad zal de komende maanden riet gaan groeien. "Over een paar maanden groeien de stekken tot zo'n anderhalve meter hoog en loop je dus door het riet heen", vertelt Moors. Wethouder Bart Bikkers van Vlaardingen is blij met de rietakkers op het water. "Het is goed dat dit soort projecten worden uitgevoerd, ook om wat acceptatie te krijgen bij de omwonenden voor al het werk aan de tunnel in dit gebied".
De nieuwe wandelroute over de Krabbeplas heeft een lengte van zo'n twee kilometer.
Ida en ik gaan op zoek naar paaltje 56 en vinden dat een stukje terug op de weg waar we vandaan kwamen. Intussen is ook de laatste auto gearriveerd en kunnen we starten. We moeten naar nummer 31 en zijn al over de steile brug over de A20 als we een nieuw paaltje vinden. Dit blijkt echter nummer 55 te zijn en 31 wijst richting vanwaar we gekomen zijn. Dus zit er niets anders op dan terug over de brug en allemaal goed uitkijken waar dat paaltje nu staat. Het staat er inderdaad, maar verstopt tussen het groen en de brandnetels, waar een trap omlaag voert. Beneden volgen we een mooi pad, deels in de schaduw, maar we maken toch een tussenstop om wat te drinken, want het is erg warm. (we klagen niet hoor). Aan de rechterkant van de weg zien we het restant van een Flak Sokkel, hierop stond in de tweede wereldoorlog het luchtafweergeschut van de Duitsers.
Meestal is zo’n knooppunten wandeling goed aangegeven, maar soms staan de plakkertjes met pijlen een beetje scheef en dan is het raden of je rechtdoor moet of afslaan. Ja, jullie raden het al, verkeerd ingeschat. Dan maar even de weg vragen om tenslotte weer goed uit te komen. Op weg naar de koffie. We liepen langs het golfterrein, waar Zus dit keer geen balletjes kon oprapen, er zat namelijk een sloot tussen.
We wilden naar Brasserie Schinkelshoek, maar kwamen eerder een uitspanning tegen waar twee mensen buiten de krant zaten te lezen. Dit bleken de eigenaren te zijn. Hoewel ze vertelden op zaterdag gesloten te zijn werden we uitgenodigd plaats te nemen en konden we genieten van een lekker kopje koffie/thee met appeltaart. Zus kreeg een maron gevuld met ijs. De appeltaart werd speciaal voor ons uit de diepvries gehaald en opgewarmd in de magnetron. We vervolgden onze wandeling met wat tips en kwamen uit bij het bord Wandelpad Krabbeplas. Hier was het ons om begonnen. Inderdaad een leuk pad, minder wankel dan waar we bang voor waren geweest. We kwamen dan ook zonder ongelukken weer op het parkeerterrein, dat intussen vol stond met auto’s.
Niemand wilde meer een extra rondje van 4,2 km. We hadden immers toch al meer kilometers afgelegd dan de vooraf gekozen 6,9 kilometer.
Ria